هرچه خواستی

 ● ببر ایرانی (ببر مازندران)

ببر ایرانی یا ببر مازندران در جنگلهای مازندران نژادی از ببر ٬ که به نام ببر ایرانی شهرت دارد ٬ می زیسته که امروزه نابود شده است . آخرین ببر که در مازندران به آن شیر سرخ می گفتند در سال۱۳۳۸ ه ش در جنگل گلستان ٬ در منطقه گرگان ٬ به دست یک شکارچی محلی شکار شد. 
از ببر مازندران تنها یک نقاشی رنگی و چند عکس و چند پوست بجا مانده است . عکسها و پوستها نشان می دهند که رنگ ببر مازندران از ببر بنگال روشنتر ٬ و تا 
اندازه ای نارنجی مایل به قرمز و نوارهای عرضی آن باریکتر و منظمتر و به تعداد بیشتر بوده است . موهای بدن ببر مازندران بلندتر و پرپشت تر از ببر بنگال و کوتاه تر از ببر سیبری و جثه آن بزرگتر از ببر بنگال و کوچکتر از ببر سیبری بوده است . ببر مازندران مرال ٬ گراز ٬ شوکا ٬خرگوش ٬پرندگان ٬ خزندگان گربه وحشی و هنگام گرسنگی کمبود غذا ٬ گاو و گاومیش اهلی شکار می کرد . شکار بی رویه ٬ خشک کردن نیزارها و مردابها برای کشاورزی ٬ باغداری و خانه سازی ٬ از میان رفتن جنگلهای جلگه ای سبب نابودی نسل ببر در ایران شده است.

● یوزپلنگ ایران (در حال انقراض)

طبق گفته کارشناسان یوز ایرانی که جزو تیره ای خاص از یوزپلنگ در غرب آسیاست رو به انقراض می باشد به طوری که طبق نظریه کارشناسان محیط زیست تخمین زده می شود کمتر از ۶۰ قلاده یوز ایرانی در تمام ایران زیست می کند. برای کسب آمار دقیقی از تعداد این نوع جانور نایاب دوربینهایی در محلهایی که احتمال حضور این جانور وحشی می رود کار گذاشته شده تا آمارگیری دقیقتری صورت گیرد.

● پلنگ ایرانی(خطر انقراض)

هنگامی که نام پلنگ ایران (Persian Leopard) برده می شود منظور زیرگونه Panthera pardus saxicolor است. اعتبار این زیرگونه در سال های اخیر تایید شده است. اعضای این زیرگونه عمدتاً در ایران به سر می برند اما در کپه داغ و ترکمنستان، قفقاز، تاجیکستان، ازبکستان، ارمنستان، بخشی از ترکیه، افغانستان و شاید کردستان عراق نیز حضور دارند. البته دامنه پراکنش کامل آن را به طور دقیق نمی دانیم زیرا به رغم آنکه پلنگ از بسیاری جهات جانوری مهم به شمار می آید، متاسفانه اطلاعات لازم درباره پراکندگی و تغییرات درون گونه ای آن وجود ندارد. فقط می دانیم گسترش جغرافیایی نسبتاً وسیعی دارد که ایران در مرکز آن قرار می گیرد اما محدود به ایران نمی شود. آن طور که رکوردهای شکارچیان نشان می دهد پلنگ ایران اگر بزرگترین زیرگونه نباشد یقیناً یکی از بزرگ جثه ترین زیرگونه های پلنگ در دنیا است. 
اتحادیه جهانی حفاظت از طبیعت و منابع طبیعی (IUCN) گاهی در فهرست سرخ خویش برای بعضی زیرگونه ها رتبه ای بالاتر از گونه مربوطه در نظر می گیرد، برای مثال گونه پلنگ را آسیب پذیر (vulnarable) و زیرگونه پلنگ ایرانی را در خطر انقراض (endangered) طبقه بندی می کند.

● سیاه گوش ایران(خطر انقراض)

تنها نمونه سیاه گوش موجود در اسارت به عنوان گونه ای کمیاب و در خطر انقراض و فاقد هر گونه آمار و شناسنامه علمی معتبر در ایران و تنها نمونه در دسترس و قابل مطالعه، به مثابه گنجینه یا ذخیره ژنتیکی باارزش در شرایطی غیراستاندارد در پارک ملی پردیسان تهران رها شده و مورد بی مهری مسوولان و کارشناسان حیات وحش قرار گرفته است و در صورتی که بی توجهی نسبت به حفظ و مطالعه این گونه ادامه یابد، آینده ای نامعلوم و به دنبال آن نابودی در انتظار این گونه خواهد بود. 
سیاه گوش یا لینکس با نام علمی Euracian lynx از راسته گوشتخواران و در زمره ۴گربه سان کوچک ایرانی است و دست و پایی بلند و دمی بسیار کوتاه با توک پهن و سیاه رنگ و یک دسته مو به طول ۴سانتی متر روی گوشها دارد که به دلیل داشتن جثه ای بزرگ و خالهای روی بدنش ، معمولا با پلنگ اشتباه گرفته می شود. 
غذای مورد علاقه آن معمولا بچه های گراز، شوکا، مرال و پستانداران کوچک است. این گونه به صورت انفرادی زندگی می کند و به دلیل روزگرد بودن ، برخلاف دیگر گربه سانان شبگرد، بیشتر در معرض تهدید و خطر قرار دارد. پراکندگی آن در ایران ، در مناطقی از آذربایجان شرقی و غربی شروع می شود و تا نواحی زنجان ، قزوین و جنوب گرگان ادامه می یابد. 
حضور سیاه گوش در این مناطق بر اساس مشاهدات تصادفی محیطبانان و یا گزارش های ثبت شده است و تا به حال مطالعات علمی و دقیقی از سوی کارشناسان چه خارجی و چه ایرانی روی این گوشتخوار ایرانی صورت نگرفته است. 
کارشناسان حیات وحش و مدیر طرح بین المللی یوز ایرانی ، درباره اطلاعات موجود در زمینه سیاه گوش می گوید: این اطلاعات به صورت پراکنده و از طریق گزارش های مشکوک مردمی حاصل شده است و هیچ کار کارشناسی و علمی درباره مطالعات رفتاری ، ژنتیکی و پراکندگی این حیوان که با گونه های مشابه خود در امریکای شمالی و اروپا متفاوت است ، صورت نپذیرفته است و تنها به بررسی های مختصر روی پوست تاکسیدرمی شده این گونه در یک یا ۲موزه اکتفا شده است. 
انجام نشدن مطالعات تحقیقی و طرحهای پژوهشی در خصوص این گونه ، در حالی ادامه می یابد که زیستگاه این حیوان به دلیل مدیریت ناصحیح حفاظتی و پیشروی مناطق مسکونی و کشاورزی در حال تخریب است و طعمه های قابل تغذیه آن نیز به واسطه این تخریب ها و شکارهای بی رویه کاهش یافته است. 
به طوری که پس از گذشت زمانی نه چندان دور، نام این گونه نیز همانند ببر و شیر ایرانی در فهرست حیوانات منقرض شده قرار خواهد گرفت ، بدون این که حتی مطالعه ای روی آن صورت گرفته باشد!

● گربه پالاس(خطر انقراض)

نام این گربه نیز در لیست قرمز انقراض قرار گرفته است. 
به نسبت جثه اش از تمام گربه های دیگر موهای بلندتر و پرپشت تری دارد. به اندازه یک گربه اهلی اما از آن پرتر و دست و پاهایش کوتاه تر است. رنگ بدن خاکستری روشن که ممکن است به زردی یا قرمزی بزند. نوک موها سفید است که به آن ظاهری یخ زده می دهد. روی گونه های موهای بلند و دو نوار تیره واضح دارد. دارای سری گرد و پهن با گوش های خوابیده و کوچک در بیشترین فاصله از هم است. روی پیشانی خال های نامنظم دارد. در نیمه انتهایی پشت و روی پاها چندین نوار عرضی تیره دارد. چشم ها کاملاً رو به جلو هستند که نشان می دهد برای شکار وابسته به بینایی است و همین ظاهری جغدمانند به آن می دهد. مردمک چشمش برخلاف سایر گربه های کوچک به صورت دایره ای منقبض می شود. موی بلندش سازشی است برای زندگی در سرما و کوچک و پایین بودن گوش هایش برای آن است که در مناطق باز با پوشش گیاهی اندک کمتر دیده شود. به راحتی از صخره ها بالا می رود. تا ارتفاع ۴۸۰۰ متری دیده شده و به ندرت در نواحی جلگه ای حضور می یابد. تک زی و شب گرد است اما به هنگام غروب و صبح زود نیز فعال است. روز ها می خوابد و نقش و نگار و رنگبندی اش اجازه می دهد که به آسانی با محیط اطرافش یکی شود.زیرگونه ایرانی آن در تهدید است. در ایران تاکنون از مشهد و سرخس و خوش ییلاق شاهرود و نیز سواحل رود ارس در آذربایجان غربی گزارش شده است.

● گوزن زرد ایرانی(خطر انقراض)

خطر انقراض نسل گوزن زرد ایرانی، دوست داران محیط زیست و حیات وحش را بشدت نگران کرده است. به گزارش سرویس حوادث ایسکانیوز، شوری آب جزیره اشک دریاچه ارومیه، پساب سمی شرکت‌های نفتی در چغازنبیل، تخریب زیستگاه‌ها در دشت ارژن و زباله‌های شهری و بیمارستانی بابل، از مهم‌ترین دلایل در خطر انقراض قرار گرفتن نسل گوزن زرد ایرانی به شمار می‌رود. گوزن زرد ایرانی شاخ‌های بلند و پهن، ۱۵۰ تا ۲۴۰ سانتی‌متر بدن و ۱۶ تا ۲۰ سانتی‌متر دم دارد.

● روباه بلانفوردیا شاه روباه(دراستانه انقراض)

▪ نام علمی:Vulpes cana

کمی از روباه قرمز(معمولی)کوچکتردر صورت دو نوار سیاه وبسیار مشخص دارد که از چشمها به طرف بینی امتداد یافته اند دمی بسیار بلند وپرمو که رنگ موهای انتهای آن به سفیدی دم روباه معمولی نیست. گوشها بزرگ ودر قاعده بسیار پهن هستند. رنگ پشت گوشها قهوه ای مایل به خاکستری است. موهای بدن انبوهندرنگ موهای پشت خاکستری-نقره ای با سایه قهوه ای ، در ناحیه ستون مهره ها کاملا قهوه ای وروی دم سیاه.زیستگاهش استپ های کوهستانی و مناطق نیمه بیابانیست.در ایران در مناطق شرق خراسان،کرمان،فارس،رباط پشت بادام یزدو اصفهان مشاهده شده است. 
و پراکنش جهانی آن بلوچستان پاکستان ، افغانستان ،ترکمنستان. 
عادات این حیوان احتمالا شبیه سایر روباهها ست. این روباه بسیار بازیگوش وباهوش است. میتواند مدتها باسرعت ۵۰ کیلومتر در ساعت بدود.شب فعال (nocturnal) است.وباآنکه تنها یک جفت انتخاب میکند(MONOGAMOUS)ولی تنها به شکار میرود.همه چیزخوار است. معمولا ازحشرات ومیوه ها تغذیه میکند. 
وضعیت فعلی:کمیابترین روباه ایران است. بعلت داشتن پوست زیبا وگرانبهامورد توجه شکارچیان پوست میباشد. در سالهای اخیر نسل آن بشدت کاهش یافته وخطر انقراض نسل آن را تهدید میکند.

● روباه کرساک یا روباه ترکمنی(خطر انقراض)

جثه آن کوچکتر ولی دست وپا بلند تر از روباه قرمز است. مشخصه اصلی این روباه دم نسبتا کوتاهی است که برخلاف سایر گونه ها به زمین نمیرسد.رنگ موهای انتهائی دم برخلاف روباه معمولی وروباه شنی ،قهوه ای تیره یا سیاه است.گوشها نسبتا کوچکند و رنگ پشت انها دارچینی روشن است.در فصل زمستان موها بسیار بلند و برنگ خاکستری متمایل به سفید است بطوری که فقط نوک گوشها دیده میشود. پوشش تابستانی کوتاه وبرنگ نخودی متمایل به قرمز است. 
زیستگاهش مناطق استپی خشک ونیمه بیابانی .معمولا وابسته به نقطه خاصی نبوده واکثرا در حال حرکت هستندو از لا نه های سایر جانوران که در راه می بینند استفاده میکنند.در ایران فقط در نواحی ترکمن صحرا زندگی میکنند.پراکنش جهانی:ترکستان ،مغولستان ،افغانستان،شمال منچوری،چین تا تبت. 
اغلب شب گرد است.در گروههای کوچک یا جفت جفت دیده میشود.ولی به تنهایی شکار میکند.معمولا در لانه متروک جانورانی نظیر گورکن ساکن میشود. بسیار چابک وبازیگوش است و میتواند از درختان بالا رود در گذشته شکار ان با عقاب متداول بوده. بعضی نیز ان را بعنوان حیوان خانگی نگهداری میکرده اند. 
از جوندگان کوچک،خرگوش،خزندگان ،پرندگان ،قورباغه،حشرات و لاشه حیوانات تغذیه میکند.معمولا پوست خارپشتهایی که توسط این حیوان شکار شده اند در نزدیک لانه اش مشاهده میشود.سایر خصوصیات شبیه روباه قرمز . 
به علت با ارزش بودن پوستش، شکارچیان بااستفاده از وسیله نقلیه موتوری انرا تعقیب وشکار می نمایند به همین علت بشدت کاهش یافته و خطر انقراض انرا تهدید میکند.

● روباه شنی یا روباه روپل(آسیب پذیر)

▪ نام علمی:Vulpes rueppellii

کوچکتر از روباه قرمزولی گوشها بزرگتر است.رنگ پشت گوشها برخلاف روباه قرمز سیاه نیست ومعمولا برنگ پشت بدن یعنی زرذ متمایل به نارنجی است.در دو طرف صورت دو نوار قهوه ای متمایل به سیاه دیده میشود که از دو طرف چشمها به گوشه دهان امتداد یافته اند.رنگ موهای دم زرد متمایل به قهوه ای وانتهای ان سفید است در بین پنجه های دست وپا موهای بلندی وجود دارد که مانع فرورفتن حیوان در شن میگردد.زیستگاهش بیابانهای سنگی و زمینهای بایر، از استپها تا خارستانها و بیشه زارهای پراکنده میباشد. 
در مناطق حاشیه کویر مرکزی،سیستانو بلوچستان ،فارس ،خوزستان، بندر عباس وجزیره قشم زندگی می کند. 
در شمال افریقا،عربستان،افغانستان نیز پراکندگی دارد. 
شب گرد است،معمولا در روز دیده نمیشود،بصورت انفرادی یا در دسته های کوچک دیده میشود. 
ازحشرات،پستانداران کوچک ،خزندگان،لاشه حیوانات،ومواد گیاهی نظیر برگ،دانه های ابدار،وصیفی جات تغذیه میکند(در منطقه رباط پشت بادام یزدتعدادی روباه شنی در حال خوردن هندوانه دیده شده اند) 
طول عمر در اسارت حدود ۵/۶ سال است. 
بعلت زندگی در مناطق بیابانی ودور از دسترس به نظر می رسد خطر چندانی نسل این حیوان را تهدید نمیکند در سالهای ۱۳۵۹ و۶۰ اکثر روباههای شنی پارک ملی کویر بعلت نامشخصی که احتمالا طعمه های مسموم کار گذاشته شده توسط دامداران برای کشتن گرگها بوده نابود گردیده اند.

فک خزری

نام فارسی: فک دریای خزر

نام انگلیسی:Caspian seal

نام علمی:phoca caspica (pusa caspica)

خانواده : خانواده ی فکها phocidae

جمعیت: نامعلوم

پراکنش:این نوع فک در دریای خزر پراکنده است.

زیست گاه: فک دریای خزر در آب های دریای خزر و رود خانه های بزرگ حوضه ی آن زندگی می کند.

اندازه:طول بدن 130 تا150 سانتی متر و وزن آن حدود 50 تا85 کیلوگرم است.

ریخت شناسی: فک دریای خزر بدنی دوکی شکل ، چشم های نسبتا درشت، گوش هایی بسیار کوچک و سبیل هایی بلند و کلفت دارد. پاهایش در امتداد دم است و در دست و پا 5 انگشت دارد. پرده ی بین انگشتان دست و پا ، آن ها را بسیار شبیه به باله کرده است. سطح بدن این فک از مو های کوتاهی پوشیده شده اشت که متناسب با فصل و سن ، رنگ آن ها تغییر می کند. خال های تیره رنگی در سطح پشتی بدن دیده می شود و هر چه سن بالاتر می رود ، با افزایش سن رنگ بدن نیز روشن تر خواهد شد.

رژیم غذایی: فک دریای خزر از نرم تنان و ماهی های کوچک، به خصوص ماهی کیلکا تغذیه می کند.

زاد آوری: فک ماده در فصل زمستان بچه به دنیا می آورد.

وضعیت حفاظتی: این گونه در خطر انقراض قرار دارد.

ايرن: معاون دفتر زيست‌بوم‌هاي دريايي سازمان حفاظت محيط زيست از کاهش ذخاير ماهيان خاوياري و فک خزر در اين دريا خبرداد. به گزارش خبرگزاري محيط زيست معاون دفتر زيست‌بوم‌هاي دريايي سازمان حفاظت محيط زيست با بيان اينکه آلودگي ناشي از فاضلاب هاي روستايي، شهري و صنعتي ناشي از جمعيت ساکن در حاشيه درياي خزر يکي از عوامل آلودگي درياي خزر است گفت: ايجاد تصفيه‌خانه براي شهر‌هاي با جمعيت بيش از 20 هزار نفر در بعضي از شهرهاي نوار ساحلي درياي خزر اجرايي نشده است.
وي ادامه داد: سازمان حفاظت محيط زيست وظايف قانوني خود را در اين زمينه با جديت دنبال کرده و مکاتبات زيادي با وزارت نيرو براي ايجاد تصفيه‌خانه شهر‌هاي ساحلي انجام داده است.
معاون دفتر زيست بوم هاي دريايي سازمان حفاظت محيط زيست با اشاره شدت آلودگي نفتي درياي خزر به دليل اکتشاف نفت در کشورهاي همسايه از جمله کشور آذربايجان اظهار کرد: جريان هاي درياچه خزر، گلوله هاي نفتي ناشي از اکتشاف و توليد نفت در آذربايجان را به سمت ايران منتقل مي کند.

نوربخش با بيان اينکه، در سالهاي گذشته در مراکز تکثير شيلات بچه ماهي خاوياري توليد و به دريا خزر رهاسازي مي شد اظهار کرد: اکنون براي تکثير مصنوعي گونه هاي خاوياري درياي خزر هم مشکلاتي ايجاد شده است.

وي به ايسنا گفت: هم اکنون ذخاير ماهيان خاوياري در درياي خزر کاهش يافته و در برخي از گونه هاي صيد شده ، شيلات گونه مولد هم نداشته است.

نوربخش با اشاره به شهرت جهاني خاويار ايراني اظهار کرد: اين گونه در معرض خطر انقراض قرار گرفته و در آخرين نشست کنوانسيون سايتيس به طور ويژه به آن پرداخته شده است.

وي تصريح کرد: با همکاري سازمان شيلات تکثير ماهيان خاوياري و ساير گونه هاي در معرض خطر انقراض درياي خزر در دستورکار قرار گرفته است.


نوربخش با اشاره به فک خزري به عنوان تنها پستاندار درياي خزر گفت: اين گونه نيز در معرض خطر انقراض قرار گرفته و دليل اصلي کاهش جمعيت آن را شکار بي‌رويه در کشورهاي روسيه و قزاقستان است که ايران اقدامات خوبي در زمينه امداد و نجات اين گونه انجام داده است.

معاون دفتر زيست‌بوم‌هاي دريايي سازمان حفاظت محيط زيست افزود: با همکاري ادارات کل حفاظت محيط زيست استانها، امداد و نجات فک خزري در دستورکار سازمان حفاظت محيط زيست قرار گرفته است و پس از تيمار بسياري از فک‌هاي خزري مصدوم شده به درياي خزر برگردانده مي شود.

وي در ادامه وجود شانه دار خزر را يکي از بحران هاي درياي خزر عنوان کرد و گفت: در حال حاضر اکوسيستم درياي خزر با اين گونه سازگار شده است که براي جلوگيري از ايجاد مشکل دوباره بايد براي رفع آن اقدام جدي انجام شود.

نوربخش به پيشروي آب درياي خزر در سالهاي گذشته و بروز مشکلات فراوان براي تالابها، تاکيد کرد: ساخت و سازهاي غير قانوني در سواحل درياي خزر بايد متوقف شود و بخشي از اين ساحل که غير قانوني تصرف شده است، بايد رهاسازي شود تا دسترسي براي همگان ميسر گردد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: